De Cu Chi tunnels werden voor het eerst gegraven door lokale dorpelingen tijdens de Eerste Indochina Oorlog als kleine schuilplaatsen en bevoorradingsroutes tegen de Franse koloniale strijdkrachten.
De tijdlijn van de Cu Chi Tunnels: De historische evolutie volgen
Eind jaren 1940
1950s
Het netwerk breidde zich langzaam uit om nabijgelegen gehuchten met elkaar te verbinden en voegde eenvoudige opslagkamers en vluchtroutes voor de Viet Minh toe.
1960–1963
Toen de Vietnamoorlog intensiever werd, werden de tunnels vergroot en versterkt. Er werden vergaderzalen, keukens en ventilatiesystemen gebouwd om langdurig ondergronds wonen mogelijk te maken.
1964–1968
De tunnels bereikten hun hoogtepunt, strekten zich uit over 120 km en strekten zich uit over drie niveaus. Ze werden een vitale basis voor het plannen van aanvallen en het opslaan van wapens, vooral tijdens het Tet Offensief in 1968.
1970s
Na de oorlog werden veel tunnelsecties verzegeld, beschadigd of verlaten, hoewel sommige bleven dienen als lokale schuilplaatsen.
1980s
De tunnels werden herontdekt en gerestaureerd door de overheid, waardoor ze van oorlogsrelikwieën veranderden in een educatieve erfgoedlocatie.
Vandaag
De Cu Chi tunnels zijn een krachtige herinnering aan de veerkracht van Vietnam en trekken miljoenen bezoekers die de ondergrondse wereld willen verkennen die de geschiedenis van het land heeft gevormd.
